HISTORY OF BURMA AS I REMEMBER Part 8.

ဒီမုိကရက္တစ္ ညီညြတ္ တိုးတက္ေရးအင္အားစု

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ပစၥကၡကာလတြင္ ဦးစားေပး၍ ေဆြးေႏြးလ်က္ရွိေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ကို ျပင္ဆင္ရန္ သို႕မဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီးအသစ္ျပန္ေရးရန္ အစရွိသည္ျဖင့္ ၀ိ၀ါဒကြဲျပားေနသည့္အေပၚ ဒညတ၏ အျမင္သေဘာထားႏွင့္ သံုးသပ္ခ်က္အား တိုင္းျပည္သို႕ တင္ျပအပ္ပါသည္။

တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕အခ်ဳိ႕ႏွင့္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အခ်ဳိ႕က၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို၊ အသစ္ ျပန္ေရး ရမည္ဟု ေဆြးေႏြးေတာင္းဆိုေနၾကသည္။

ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးပါတီ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အခ်ဳိ႕က ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို မထိခိုက္ ေစေသာ၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရး၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔၊ အဓိကစဥ္းစားၿပီး ျပင္သင့္သည္မ်ားကို ျပင္ဆင္ရန္၊ သေဘာတူသည္။ သို႕ေသာ္ သမၼတအရည္အခ်င္း၊ တပ္မေတာ္၏ ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္ပါ၀င္ပတ္သက္ခြင့္ႏွင့္ အခန္းက႑၊ ယခင္အစိုးရအဖြဲ႔၏ မူ၀ါဒလမ္းၫႊန္မႈမ်ား၊ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ား၊ ေၾကညာခ်က္မ်ား၊ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ တစ္ ဦးဦး၏ တာ၀န္အရ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား အေပၚ တရားစြဲျခင္း၊ အေရးယူျခင္းမရိွေစရ အစရွိေသာ မျပင္ဆင္လိုသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္အခ်ိဳ႕အား ဆုပ္ကိုင္ ထားၾကသည္ကို သံုးသပ္မိပါသည္။

ယင္းတို႕အနက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပံု၊ အခန္း(၃) ႏိုင္ငံ ေတာ္ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတ ရိွ၊ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)တြင္ “မိမိ ကုိယ္တိုင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိဘ တစ္ပါးပါး ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္း ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ မိမိ၏ တရား၀င္ သားသမီး၊ တစ္ဦးဦး ၏ ဇနီး၊ သို႕မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူ၊ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္သူမ်ား မျဖစ္ေစရ၊ ထုိသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းတစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံသားေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူး ခံစားခြင့္ မ်ားကို၊ ခံစားႏိုင္ ခြင့္ရိွသူမ်ား မျဖစ္ ေစရ” ဟူေသာ သမၼတအရည္အခ်င္းဆိုင္ရာ အခန္းမွာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏၊ လက္ရွိအေျခအေန တခုႏွင့္၊  အထူးတိုက္ဆိုင္ေနသည္။

ယေန႕အေျခအေနတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားအျပင္၊ တိုင္တပါးးႏိုင္ငံမ်ားကပါ၊ ႏွစ္သက္ လိုလားေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ သမၼတျဖစ္ေရးအတြက္၊ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)အရ တားျမစ္ခ်က္ ျဖစ္ေနရာ၊ ၅၉(စ)၏၊ ေနာက္ကြယ္က ရည္ရြယ္ခ်က္သည္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ သမၼတ မျဖစ္ေစရန္၊ တမင္ သက္သက္ ရည္၇ြယ္ထားသည္ ဆိုေသာ၊ စြဲခ်က္ျဖင့္၊ ရႈ့ျမင္ျခင္းမ်ိဳး၊ ရွိလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ပုဒ္မ ၅၉ /(စ)ႏွင့္ ယင္းကဲ့သို႕ေသာ၊ အမ်ိဳးသားေရး ႏွင့္ဆိုင္သည့္၊ ကန္႕သတ္ခ်က္ ဥပေဒမ်ိဳးအား၊ ျမန္မာတြင္ သာမက အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးအရ၊  ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားက၊ သူတို႕၏ ဖဲြ႕စည္း ပံုဥပေဒမွာ၊ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းေလ့ ရွိပါသည္။  ျမန္မာႏိုင္ငံက်ခါမွ တဦး တေယာက္အတြက္ ရည္ရြယ္ထည့္သြင္းထားသည္ဟု ဒညတက လံုး၀မယူဆပါ။

ဒညတ၏ သေဘာထားကို ပြင့္လင္းစြာေျပာရမည္ဆိုလွ်င္၊ ဒညတ၏ မူလစတင္ဖြဲ႕စည္းသည့္အခ်ိန္ကပင္၊ ထားရွိေသာ သေဘာထားျဖစ္သည့္၊ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ ေရးဆြဲထားေသာ၊ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဟူသည္မွာ၊ တဦးတက္ တခုဖ်က္၊ တဖြဲ႕လာတအုပ္္ေရးရန္ လိုအပ္သည္မ်ိဳးမဟုတ္။ ပါလီမန္ နည္းဥပေဒသမ််ားကို သံုးျပီး၊ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ၏၊ ပထမစာမ်က္ႏွာ ပထမစာေၾကာင္း၊ ပထမစာလံုးမွသည္ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ၊ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး စာလံုးထိတိုင္၊ ျပည္သူတို႕ဘ၀ႏွင့္မကိုက္ညီလွ်င္၊ တိုင္းျပည္ကို အက်ိဳးမျပဳလွ်င္၊ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားက ျပင္ဆင္၊ ျဖည့္စြက္၊ ျပဳျပင္၍ ရေကာင္းေသာ ပဋိညာဥ္စာခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။

ထိုေၾကာင့္ ယခု ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒသည္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ကို အာမမခံႏိုင္ ေသးလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒသည္ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို အဟန္႕အတားျဖစ္ေစသည္ဟု ျပည္သူမ်ားက ယံုၾကည္လွ်င္ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားက ထိုဥပေဒမ်ားအစား အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို၊ အမွန္တကယ္ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီၫြတ္မႈ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျခင္းမ်ားအား၊ အေထာက္အကူျပဳႏိုင္သည့္ ဥပေဒမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို အာမခံ သည့္ အခ်က္မ်ားျဖင့္၊  ျဖည့္စြက္ႏိုင္ ျပင္ဆင္ ႏိုင္ပါသည္။ ရုတ္စြအဆံုး ယခုေရပန္းစားေနေသာ  ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ကိုပင္ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းႏွင့္အညီ ျပင္မည္ဆိုက ျပင္ႏိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္။

ထိုေၾကာင့္ ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း တလံုးစီ တစစီ တပိုင္းစီ  ျပင္ဆင္သီကုံးခြင့္၊ စ လယ္ ဆံုး ရွိပါလ်က္၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအား၊ အသစ္ျပန္ေရးမည္ကို ဒညတအေနႏွင့္ လက္မခံႏိုင္ပါ။

ထို႕ျပင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ထိုဥပေဒအရ၊ ျဖစ္လာေသာ အစိုးရသည္၄င္း၊ လြတ္ေတာ္ မ်ားသည္၄င္း၊ ထိုအစိုးရႏွင့္ လြတ္ေတာ္မ်ားမွေပးလာေသာ၊ ကတိက၀တ္မ်ား၊ မူ၀ါဒမ်ား၊ စီမံကိန္းမ်ား၊ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္မ်ား အားလံုး၊   ပ်က္ပ်ယ္သြားကာ၊ အခ်ိန္အကန္႕အသတ္ျပဳရန္ မေသျခာေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအသစ္ မၿပီးစီးမျခင္း၊ မူလက အာဏာကို၊ လြဲေျပာင္းေပးခဲ့သည့္ စစ္တပ္၊ ၀ါ တပ္မေတာ္ အစိုးရသည္၊ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရအျဖစ္၊ အလိုအေလ်ာက္ ရွိေနမည္ ျဖစ္သည္။

ထိုထက္ပို၍ အဆိုးဖက္ကၾကည့္လွ်င္ အစိုးရသည္၄င္း၊ လြတ္ေတာ္မ်ားသည္၄င္း၊ ထိုအစိုးရႏွင့္ လြတ္ေတာ္မ်ားမွ ေပးထားေသာ၊ ကတိက၀တ္မ်ား၊ မူ၀ါဒမ်ား၊ စီမံကိန္းမ်ား၊ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္မ်ား အားလံုး၊   ပ်က္ပ်ယ္သြားၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ စစ္တပ္၊ ၀ါ တပ္မေတာ္ အစိုးရ၊ ၀ါ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရသည္၊ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအသစ္ေရးျခင္း အေပၚ တာ၀န္ခံမည္ မခံမည္ အာမခံခ်က္မရွိပါ။

သို႕ျဖစ္ပါ၍ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ အသစ္ျပန္ေရးမည္ကို ဒညတအေနႏွင့္ လံုး၀လက္မခံႏိုင္ပါ။ ဒီမိုကေရစီ အဓြန္႕ရွည္၊ ခိုင္မာေစေရး၊ လက္စြဲျပဳလ်က္ တိုင္းျပည္လံုျခံဳေရး ႏွင့္ စစ္ဖက္ေရးရာမ်ား ယဥ္ေက်းမႈ ႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရး ႏိုင္ငံျခားေရး၀ါဒ ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး တိုင္ရင္းသား လူမ်ိဳးစုႏွင့္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ဘဏၭာေရးမူ၀ါဒ ေငြေႀကးစနစ္ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာ ပညာေရး က်န္းမာေရး စသည္တို႕အေပၚ လိုအပ္သည့္ျပင္ဆင္မႈမ်ိဳးကို ေထာက္ခံပါသည္။

ယခု ေရပန္းစားေနေသာ  ပုဒ္မ ၅၉ /(စ) ကိုပင္၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းႏွင့္အညီ၊ ျပင္မည္ဆိုက ျပင္ႏိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္ဟု၊ အထက္တြင္ ဆိုခဲ႕ေသာ္လည္း၊ အမ်ိဳးသားေရး ၀ံသာႏုတရားအတြက္၊ အစဥ္အဆက္ လက္ခံထားရွိရမည္ျဖစ္ေသာ၊ ပုဒ္မ ၅၉ /(စ)ႏွင့္ ယင္းကဲ့သို႕ေသာ၊ အမ်ိဳးသားေရး ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္ ဥပေဒမ်ိဳးအား၊ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ရန္ အႀကံျပဳျခင္းမ်ားအေပၚ၊“ ဒညတ“သည္ ျပင္းထန္စြာ ဆန္႕က်င္ ကန္႕ကြက္ပါေၾကာင္း ေၾကညာအပ္ပါသည္။

ထိုသို႕ ဆန္႕က်င္၊ကန္႕ကြက္္ရျခင္းမွာလည္း၊ အမ်ိဳးသားေရး၊ တိုင္းရင္းသားေရး၊ ၀ံသာႏု မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အရင္းအျမစ္၊ တည္တန္႕ ခိုင္ၿမဲေရးကို၊ အေလးအနက္ထားျခင္းျဖစ္ပီး ပုဂ္ၢိဳလ္ေရးကိုအေျခခံၿပီးဆန္႕က်င္ျခင္းမဟုတ္ပါ။

ယေန႕မ်က္ေမွာက္ကာလ အေျခအေနတြင္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားအျပင္ တိုင္တပါးးႏိုင္ငံမ်ားကပါ၊ လိုလားေသာ ထည္ထည္ဝါဝါ အေလးေပး ခံေနရေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ထူးအေနႏွင့္ သန္း၆၀ ေသာ ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵျဖင့့္ ျပင္ေပး လိုက္သည္ဆိုပါစို႕၊ ျပင္ေပးရအံ့ေသာဥပေဒသည္ကား၊ သာမည္ေညာင္ည၊ ဥပေဒမဟုတ္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၏ အျမင့္ဆံုးေသာရာထူးအတြက္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၏ အျမင့္ဆံုးေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေနသည္။

သားအစဥ္ မ်ိဳးအဆက္ ႏုိင္ငံသားစစ္စစ္၊ တုိင္းရင္း သားစစ္စစ္မ်ား၏ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ ကျပားမ်ား၏ရပိုင္ခြင့္ကို၊ တန္းတူ ထားမည္ဟု သက္ေရာက္ေသာ ဥပေဒကို  ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ၌သာ ထည့္သြင္း မည္ဆုိပါက အနာဂတ္ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အႏၱရယ္ႀကီးေသာ၊ လြဲမွားမႈ တရပ္၊ ျဖစ္မည္မလြဲဟု၊ ရိုးသားစြာ စိုးရိမ္မိပါသည္။

အႏွစ္သာရအေနႏွင့္လည္း အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၏ အျမင့္ဆံုးေသာရာထူး တာ၀န္ ယူရမည့္သူ၏ အထက္၊ ေအာက္ မ်ဳိးရိုးဗီဇ မွန္ကန္မႈကို စစ္တမ္းထုတ္ထားေသာ နိုင္ငံေတာ္ လံုၿခဳံေရးရာ ေသာ့ခ်က္တခုျဖစ္သည္။

မိမိႏိူင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္ အျခာ အာဏာ၊ အသက္ေသြးေႀကာ ႏွင့္ ကံႀကမၼာကို၊ မိမိ ႏိူင္ငံသားမ်ား လက္ထဲမွာသာ ထားရွိျခင္း ဆိုတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ျပီး တိုင္းတစ္ပါး လႊမ္းမိုးျခင္း အႏၱရယ္ကို တရားဥပေဒျဖင့္ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ထားျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ၂၀၁၅ အတြက္တင္မက ေနာင္လာမယ့္ တသက္တာ အနာဂတ္အတြက္လဲ မျပင္သင့္ေသာ ပုဒ္မ တစ္ခု ဟု မွတ္ယူပါသည္။

ဒညတမွ မိဘျပည္သူမ်ား ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား အာဏာရအဖြဲ႕ အစည္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား အလုပ္သမားေရးရာ လယ္သမားေရးရာ လူမႈေရးရာ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ ျမန္မာ့အေရး စိတ္၀င္စားသူ ျပည္သူမ်ား ေခါင္းေဆာင္မ်ားသို႕ တင္ျပခ်က္။

၂၀၁၄ခု ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔က ခ်င္းျပည္နယ္ ဟားခါးၿမိဳ႕ လူထုေတြ႕ဆံုပြဲမွာ

“ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဟာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ေရး ဆြဲထားတယ္ဆိုတာ အင္မတန္မွ မသင့္ေတာ္ပါဘူး၊ အဲဒီလိုေရးဆြဲထားတဲ့ အမ်ဳိးသားေတြအတြက္ အင္မတန္မွ သိကၡာက်ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီဥစၥာကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေျပာင္းသင့္တယ္လို႔ က်မကေတာ့ ယူဆတယ္၊ ၅၉(စ)ကို မေျပာင္းခဲ့လို႔ရွိရင္ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာ့ ဒီပုဒ္မကို ေျပာင္းမလား မေျပာင္းဘူးလားဆိုတာ အေျဖေပၚတဲ့အခါက်မွ က်မတို႔ေျပာပါမယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အလုပ္တစ္ခုက သိပ္ၿပီးေတာ့ ေစာလြန္းၿပီးေတာ့ လုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး၊ မသင့္ေတာ္ပါဘူး၊ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်မတို႔ရဲ႕မူဝါဒဟာ ဘာလဲဆုိတာ ဖြင့္ေျပာပါမယ္”ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဆိုပါသည္။

အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏၊ လမ္းညြန္မႈျဖင့္၊ ၁၉၄၇ခုႏွစ္တြင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့စဥ္က၊ “တေန႕ေသာအခါမွာ၊ ငါ့သမီးဟာ ႏိုင္ငံေရးထဲေရာက္မယ္၊ ဒီရာထူးကို လိုျခင္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကို၊ ပိတ္ပင္မွဘဲ” ေတြးေတာယူဆၿပီး၊ ေရးခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ။

 

အေျခအေနမွာ ၅၉(စ) ႏွင့္ပါတ္သက္၍ လိပ္ခဲတင္းတင္းျဖစ္ေနသည့္သေဘာရွိရာ ယေန႕တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ အရွိန္အဟုန္ျမွင့္တင္ေရး၊ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြါး တိုးတက္စည္ပင္ေရး၊

စသည့္ အားစိုက္ခြန္စိုက္ လုပ္ရမည့္အင္အားမ်ား၊ ျပန္႕ႀကဲ ရုပ္ေလ်ာ့မည္ကို စိုးရိမ္မိပါသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္၏ စိတ္အားထက္သန္မႈ၊ ျဖစ္ေစျခင္ေသာသူမ်ား၏ ျဖစ္ေစလိုမႈ တို႕ျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အက်ိဳးဆက္တို႕ မ်က္၀ါးထင္ထင္ျမင္ႏိုင္ေစျခင္းငွာ ၅၉(စ) ကို ျပင္ျခင္း ဖ်က္ျခင္း မျပဳဘဲ ျပဌာန္း ႏိုင္သည့္  လုပ္ထံုးလုပ္နည္းဆိုင္ရာ အကိုးအကားတခုကို တင္ျပလိုပါသည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ အျမင့္ဆံုးရာထူးမွာ ၾကယ္ေလးပြင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ရာတြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသမိုင္း ၌ ၾကယ္ငါးပြင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၉ဦး ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။

ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစုမွဴးအျဖစ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အိုက္ဆင္ေဟာင္၀ါ “General Eisenhower“ ကို တာ၀န္ေပးရာ၊ သူ႕လက္ေအာက္အရာရွိ ျဖစ္သူ၊  ၿဗိတိသွ်ဖက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ဂိုမာရီ "Field Marshal Montgomery“ ထက္    ရာထူးတဆင့္ႏွိမ့္ေနသည္ကို အေၾကာင္းျပဳကာ မေျခမငံ ဆက္ဆံျခင္းေၾကာင့္၊ စစ္ဆင္ေရး ႀကီးၾကပ္ လုပ္ကိုင္ရာတြင္အဆင္မေျပမႈ မ်ားစြာ ႀကံဳရေလသည္။ ထိုျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု လြတ္ေတာ္က ၾကယ္ငါးပြင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ရာထူးကို အခ်ိန္အခါ၏ လိုအပ္ခ်က္အရ ယခုကာလတခုအတြက္သာ ခန္႕အပ္ေၾကာင္း ၁၉၄၄ခု ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဥပေဒျပဳ ျပဌာန္း ေပးခဲ့သျဖင့္ "Field Marshal  Eisenhower“ ျဖစ္လာသည္။ ထိုဥပေဒအရ ၾကည္းတပ္ဆိုင္ရာ ေလတပ္ေရတပ္ဆိုင္ရာ ၾကယ္ငါးပြင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၉ဦး ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ၁၉၈၁ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ၾကယ္ငါးပြင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ Omar N. Bradley ကြယ္လြန္ပီးေနာက္ ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္တြင္ ၾကယ္ငါးပြင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ မရွိေတာ့ပါ။

ထိုအကိုးအကားအရ  သက္ဆိုင္ရာ အျခားသတ္မွတ္အရည္အျခင္း ျပည့္စံုလွ်င္ ယခုတႀကိမ္တည္းသာ ကန္႕သတ္ၿပီး

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပံု အခန္း(၃) ႏိုင္ငံ ေတာ္ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတ ရိွ ရမည့္ သတ္မွတ္ခ်က္ ပုဒ္မ ၅၉ /(စ) ကို အမ်ိဳးသားလြတ္ေတာ္မွ ဤတႀကိမ္၊ ဤပုဂၢိုလ္တဦးအတြက္၊ အထူးျပင္ဆင္ခ်က္၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ ခြ်င္းခ်က္ျပဳသည့္ ဥပေဒျပဳကာ ေဆာင္ရြက္လိုက ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အခ်က္ကို တင္ျပအပ္ပါသည္။

ဒီမုိကရက္တစ္ ညီညြတ္ တိုးတက္ေရးအင္အားစု(ဒညတ) ဗဟိုေကာ္မတီ

ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၇ရက္ ၂၀၁၄

HISTORY OF BURMA AS I REMEMBER

HISTORY OF BURMA AS I REMEMBER   Part VI.  By U Aung

ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလာ ၄ရက္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၉ ခုႏွစ္ျပာသုိ လဆုတ္

၉ရက္ တနဂၤေႏြ ေန ့ကား ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လုံး၀ လြတ္လပ္ေသာႏုိင္ငံ အျဖစ္သုိ ့ေရာက္ရွိ

ေသာ ေန ့ ျဖစ္သည္။ျမန္မာႏုိင္ငံအႏွံ ့အျပားရွိ ျမိဳ ့ရြာမ်ားတြင္ ထုိ ့ေန ကုိ မွတ္တမ္းတင္ေသာ

ေမာ္ကြန္းေက်ာက္စာတုိင္မ်ား စုိက္ထူၾကျပီးလၽွင္ ေအာက္ပါအတုိင္း ကမၺည္း ထုိးထားၾကသည္။

"ျဂီ သကၠရာဇ္ တစ္ေထာင့္သုံးရာ ကုိးခုႏွစ္၊ျပာသုိလဆုတ္(၉)ရက္ ၊တနဂၤေႏြ ေန ့အား ဤငါတုိ ့

ျမန္မာျပည္ လုံး၀လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးအျဖစ္

ေကာင္းစြာေရာက္သတည္း။ "

ဤ ေန ့ကုိ မေမ ့ေလ်ာ့ၾကေစရန္ ႏူိးေဆာ္သည္ အေနျဖင့္ လြတ္လပ္ေရး ေန ့ အထိမ္းအမွတ္ပဲြမ်ား

ဆင္ယင္က်င္းပၾက၏။အထိမ္အမွတ္ပြဲမ်ားတြင္ လြပ္လပ္ေရး ေက်ာက္တုိင္တြင္ စုေ၀းၾက ၍

ျပည္ေထာင္စု တည္ျမဲေရး တုိးတတ္ေရး ကုိ မေမ့ မေလ်ာ ေဆာင္ရြက္ရန္အဓိ႒ာန္ မ်ား

ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ ႏွင့္ ျပပြဲ ျပိဳင္ပြဲ မ်ား ကုိ လည္း က်င္းပၾကသည္။