အဖိုးျဖစ္သူ မစၥတာ အဗၺဒူဂဖူးရ္သည္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္ပြဲအၿပီး အႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ေအလာဟာဘတ္ၿမိဳ႕မွ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ၁၈၉၅ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ သားျဖစ္သူ မစၥတာ အမ္ေအရွကူးရ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ (၁၈၉၈-၉၉) ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ အဟ္မဒ္ေဘဂမ္ဆိုသူႏွင့္ အိႏၵိယတြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့သည္။ မိဘမ်ားသည္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာအတြင္းတြင္ ထိုစဥ္က အိႏၵိယေရာ ျမန္မာပါ၀င္ ေနေသာေၾကာင့္၊ အိႏိၵယႏွင့္ ျမန္မာ ကုန္ကူးသြားလာ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ သားႀကီး အမ္ေအရအူးရ္ဖ္ကို ျမန္မာ ျပည္သို႔ျပန္ေရာက္စဥ္ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ရာရွစ္ကို ၁၉၁၂ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၅)ရက္ေန႔တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ ေအလာဟာဘတ္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္ရာရွစ္ကေလးသည္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕သို႔ အသက္ (၂)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ သူ၏ဖခင္သည္ ဒါဟိုဇီလမ္း (ယခု မဟာဗႏၶဳလ လမ္း) တြင္ ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္သို႔ ဓါတ္စက္ ပထမဦးဆံုး တင္သြင္းေရာင္းခ်ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒေရးဆြဲေသာ ေကာ္မတီတြင္ ကိုရာရွစ္ ပါ၀င္ၿပီး၊ သမဂၢဖြဲ႕စည္းပံုကို ေအာက္စဖို႔ဒ္ႏွင့္ ကိန္းဘရစ္ခ်္ တကၠသိုလ္သမဂၢမ်ား၏ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အေျခခံ၍ ေရးဆြဲခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢအျဖစ္ ကိုေက်ာ္ခင္၊ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ကိုဖိုးကူးႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ကိုရာရွစ္တို႔ကို ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၅-၃၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢတြင္ ကိုႏု ဥကၠဌ၊ ကိုရာရွစ္ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားသမဂၢတြင္ ဥကၠဌအျဖစ္ ကိုရာရွစ္၊ အတြင္းေရးမွဴး ကိုေအာင္ဆန္း တို႔ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ တဆက္တည္း ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢအသင္းမွာလည္း ဥကၠဌ အျဖစ္ ကိုရာရွစ္ကို တင္ေျမာက္ခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ေကာင္စီတြင္လည္း ပထမဆံုးေသာ ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မြတ္စလင္မ္ လူငယ္မ်ား ညီလာခံတြင္ ကိုရာရွစ္ကို ဥကၠဌ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ကိုဘရွင္ (ေနာင္ဗိုလ္မွဴးဗရွင္)ကို အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ တင္ေျမာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ေရွ႕ေန အျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ျပဳခဲ့သည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီတြင္ တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၂-၅၄) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ျပည္သူ႔အိုးအိမ္ ျပန္လည္ထူးေထာင္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၄-၅၆) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၆-၅၈) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ သတၱဳ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္၏ ပထမဦးဆံုး အဓိပတိအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ စီမံကိန္း ၀န္ႀကီးအျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
ဦးရာရွစ္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွစ၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ ဗမာမြတ္စလင္မ္အဖြဲ႕ ဥကၠဌ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ဦးႏုသည္ ဦးအာရွစ္အား ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အၿမဲတမ္းကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ေစလႊတ္ရန္ ဆႏၵရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဦးရာရွစ္က ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ ဦးသန္႔ကို ေရြးခ်ယ္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပသည့္ အိုင္အယ္လ္အို ညီလာခံႀကီးတြင္ သဘာပတိအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ (၆)ႏွစ္ၾကာ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ (၁၈)လၾကာ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့မြတ္စလင္မ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ မြတ္စလင္မ္ လူနည္းစု ေကာ္မတီ ဥကၠဌ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၁)ရက္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ဆီးႀကိတ္ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ ကရာခ်ီၿမိဳ႕၌ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ အုတ္ဂူတြင္ ‘Raschid of Burma’ ဟု ေဖၚျပထားပါသည္။
ဦးႏုႏွင့္ ဦးရာရွစ္ဦးခင္ေမာင္ခ်ဳိ (တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန) တင္ျပသည္။
ဦးရာရွစ္၏ တိုင္းျပည္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား (ေရးသူ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္)
၁၉၅၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ အမွတ္စဥ္(၁၄)မွ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ THE GUARDIANမွ (Profile-U RASCHID) ဘာသာျပန္ဆိုသူ-အြမၼရ္ခင္ၫြန္႔
အိမ္ယာေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား၀န္ႀကီးေဟာင္း၊
ယခု ကုန္သြယ္မႈ တိုးတက္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား၀န္ႀကီး၊
အသက္ -၄၃-ႏွစ္
ပညာအရည္အခ်င္း
၁။ ရန္ကုန္တကၠသိုမွ ဘီ၊အက္၊စီ၊(သိပၸံတန္း)
၂။ ဘီ၊အယ္လ္၊ ၀တ္လံုစာေမးပဲြကိုလည္းေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
လက္ရွိတာ၀န္မ်ား၊
၃။ အလုပ္သမား အစည္းအရံုးအမ်ားအဖဲြ႕ခ်ဳပ္(ဗမာႏိုင္ငံ)၏ဒုတိယ ဥကၠဌ။
၄။ ထြက္ကုန္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးႏွင့္ တိုးတက္ေရးေကာ္တီဥကၠဌ။
၅။ ဗမာျပည္ ကမၻာ့ေရးရာအသင္း ဥကၠဌ။
၆။ တကၠသိုလ္ေကာင္စီတြင္ လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္။
၇။ လူမႈဖူလံုေရးအဖဲြ႕ဥကၠဌ။
၈။ ဆိပ္ကမ္းအလုပ္သမား ဘုတ္အဖဲြ႕ဥကၠဌ။
၉။ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား၀န္ႀကီး။
တိုင္းျပည္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား
ေက်ာင္းသားေခတ္
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢ၏ ပထမဆံုးအေထြေထြ အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဒုဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူ ဦးရာ႐ွစ္(လယ္) ႏွင့္ သခင္ေအာင္ဆန္း(ေဘးကပ္လ်က္)။တစ္ႏုိင္ငံလုံးတြင္ ဒုတိယေက်ာင္သား သပိတ္ ေပါေပါက္ေရးအတြက္ အဓိကတာ၀န္ယူဦးေဆာင္ခဲ့ေသာ (ထိုစဥ္က) ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဒု-ဥကၠ႒၊ ေက်ာင္းသားသပိတ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းေသာ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ ၏ ပထမဆံုး ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္၏။
၁၀။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ ကို စတင္တည္ေထာင္ရန္ ဦးေဆာင္ေသာ ပုဂိ္ၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ျပင္၊ သမဂၢစည္းမ်ဥ္းဥပေဒေရးဆဲြရာ၌ အမႈေဆာင္လူႀကီး အျဖစ္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၁၁။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢအေဆာက္အဦးကို ေက်ာင္းသားမ်ားလက္သို႔ ေရာက္ရွိေရးအတြက္ အထူးတလည္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။
၁၂။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ၏ ပထမဆံုးအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၁၃။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ဥကၠဌ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့စဥ္က ဒုတိယ ဥကၠဌအျဖစ္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔လည္း အမႈေဆာင္အျဖစ္ ပါ၀င္ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ၾကပါသည္။
၁၄။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ၏ ဥကၠဌ အျဖစ္ေဆာင္ ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ သမဂၢ၏ ဒုတိယ ဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
၁၅။ ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားညီလာခံက်င္းပေရးႏွင့္ ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢတည္ေထာင္ေရးအတြက္ စတင္ဦးေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုပထမ ညီလာခံႀကီးတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု က ဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ၿပီး၊ အမ္၊ ေအ၊ ရာရွစ္ က ဧည့္ခံေကာ္မတီဥကၠဌ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
၁၆။ ထိုညီလာခံႀကီးက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္သျဖင့္ ပထမဆံုး ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ၏ ဥကၠဌ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။`
ႏိုင္ငံေရးေခတ္
၁၇။ ေက်ာင္းထြက္ၿပီးေနာက္ ၀တ္လံုအျဖစ္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ တိုင္းျပည္တာ၀န္ ကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၁၈။ လက္ရွိတိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ခင္မင္ရင္းွႏီွးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားုျဖစ္ခဲ့သည့္ျပင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။
၁၉။ အလုပ္သမားေရးရာဘက္တြင္ အထူးစိတ္၀င္စားခဲ့သည့္အေလ်ာက္ ၊သံလွ်င္ ဘီ- အုိ-စီ ေရနံခ်က္စက္ရံုအလုပ္သမားမ်ား သမဂၢႏွင့္ဆက္သြယ္မႈရရွိခဲ့ၿပီး၊ ၄င္းသမဂၢ ၏ေစတနာ့၀န္ထမ္း ဥပေဒအၾကံေပးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၂၀။ ေစ်းဆိုင္အလုပ္သမားမ်ား၊ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအသင္း ဥကၠဌ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့စဥ္၊ ေစ်းဆိုင္အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္တကြ၊ အလုပ္တိုက္ႀကီးမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား အတြက္ အလုပ္ခ်ိန္ကန္႔သတ္ျခင္း၊ အပါတ္စဥ္ ရက္အားေပးျခင္းမ်ား ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။
၂၁။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ အလုပ္သမားေရးရာ ဥပေဒ ေရးဆဲြေရးေကာ္မတီ၏ ဥကၠဌ အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ အစိုးရထံသို႔ အစီရင္ခံစာ (၁၂ ) ေစာင္တင္သြင္းခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတြင္းရွိ အလုပ္သမားဥပေဒအားလံုးကို ျပင္ဆင္ေရး ဆဲြၿပီးခဲ့သည့္အျပင္ ဥပေဒသစ္မ်ားကိုလည္း ေရးဆဲြျခင္းျပဳခဲ့သည္။
၂၂။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ၀ါဏိဇ္ၨပဋိပကၡခံုရံုး၏ အဖဲြ႔၀င္ လူႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊
၂၃။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ၄င္းခံုရံုး၏ဥကၠဌအျဖစ္ ၀န္ႀကီးရာထူးလက္ခံသည့္ေန႔တိုင္း ေဆာင္ ရြက္ခဲ့သည္။ အေရးပါအရာေရာက္ေသာ စီရင္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာေပးခဲ့၍အလုပ္ သမားမ်ားအတြက္ အခြင့္အေရးမ်ား မ်ားစြာရရွိခဲ့သည္။
၂၄။ ဆိပ္ကမ္းအလုပ္သမားမ်ား စီမံကိန္းေရးဆဲြေရးေကာ္မတီဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ၿပီး ထိုစီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖၚႏိုင္ခဲ့ရာ၊ ဆိပ္ကမ္းအလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ မွန္မွန္လုပ္ရၿပီး၊ သတ္မွတ္ထားေသာ လစာႏႈန္းထားရရွိသည့္ျပင္ ေဆး၀ါးကုသျခင္း အိုနာစာရံပံုေငြရရွိျခင္းစသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားရရွိလ်က္ရွိသည္။ ထိုစီမံကိန္းသည္ အာရွတိုက္အေရွ႕ေတာင္ေဒသတြင္ အေကာင္းဆံုးစီမံကိန္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု ခ်ီး မြမ္းျခင္းခံရသည္။
၂၅။ လူမႈဖူလံုေရးလုပ္ငန္းကို စတင္ဦီးစီးေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၄)ႏွစ္နီးပါး ပဏာမ လုပ္ငန္းမ်းေဆာင္ရြက္ၿပီး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဇႏ္ၷ၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔မွ စတင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ခ့ဲသည္။ အျခားေဒသမ်ားသို႔ ခ်ဲ႕ထြင္ရန္စီစဥ္လ်က္ရွိသည္။
၂၆။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒအေရးဆဲြျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ ၍ေကာ္မတီအမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။
၂၇။ ေရနံေျမ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္၊ ျပည္တြင္းေရေၾကာင္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး စံုစမ္း ေရးေကာ္မရွင္အဖဲြ႕၀င္လူႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အစိုးရစာပံုႏွိပ္တုိက္ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ဥကၠဌအျဖစ္လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
၂၈။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဒလီၿမိဳ႕ အာရွညီလာခံသို႔လည္းေကာင္း၊ ၁၉၅၅ ခု၊ ဘန္ေဒါင္းကြန္ ဖရင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ဗမာျပည္ကိုယ္စားလည္အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
၂၉။ ၁၉၄၈-ခု၊ ၁၉၅၀-ခု၊ ၁၉၅၁-ခု ႏွင့္၁၉၅၄-ခုႏွစ္မ်ားတြင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ ရာအလုပ္ သမား အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ႀကီး၏ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၁ ခုႏွင့္ ၁၉၅၄-ခု ႏွစ္တြင္ ဗမာျပည္ကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႕၏ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္တြင္လည္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာအလုပ္သမားအဖဲြ႕ႀကီး၏ေရနံေကာ္မ တီသို႔ ဗမာကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႕၏ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုအဖဲြ႕ ခ်ဳပ္ႀကီးတြင္ လူသိမ်ားၿပီး ေလးစားျခင္းခံရသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။
၃၀။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေကာင္စီတြင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပထမဆံုး ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရသည္။ ၄င္းေနာက္ အဆက္ျပတ္ဆိုသလို ေကာင္စီလူႀကီးျဖစ္ ခဲ့သည္။
၃၁။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္၊က လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္သို႔ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
အိမ္ယာေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္
၃၂။ လူမွန္သမွ် အဓိကအလိုရွိအပ္သည့္ ၀တ္ စား ေန တည္းဟူေသာအေရးသံုးပါး အနက္ စစ္ေဘး၊ စစ္ဒဏ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တုိင္အလူးအလဲ ခံလိုက္ရေသာ ဗမာလူ ထု၏အိုးအိမ္မဲ့ျပႆနာကိုေျဖရွင္းရန္ အိမ္ယာေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ပထမ ဦးစြာေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူ႔အိုးအိမ္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးဘုတ္အဖဲြ႕ဥကၠဌ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ကာ ဗမာတျပည္လံုးတြင္ အိမ္ယာေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္
၃၃။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ကုန္ေလာက္ကစ၍ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရး၀န္ႀကီးရာထူးကို လက္ခံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရသည္။ ထိုအခ်ိန္က ဗမာျပည္သည္ ဆန္ကိစ္ၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အထူး အေရးႀကီးေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေနသည့္အတိုင္း ထိုျပႆနာမ်ားကို ၄င္း၏လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္အစြမ္းျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ခဲ့ပါသည္။
၃၄။ ဆန္ေဟာင္းမ်ား အားလံုးလိုလိုပင္ ယခုအခါေရာင္းခ်ၿပီးျဖစ္သည့္ျပင္ ေဖါက္သည္ ႏိုင္ငံသစ္မ်ားကိုပါ ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ “ဆန္”ျပႆနာကို အေတာ္ေျပ လည္စြာ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
၃၅။ ေကာက္ပဲသီးႏွံေရာင္း၀ယ္ေရးအဖဲြ႕ႀကီးျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ ေရးအတြက္ အထူးလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။
၃၆။ ၄င္း၏စီမံေဆာင္ရြက္ခ်က္အရ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာက္ပဲသီးႏွံေရာင္း၀ယ္ေရးအဖဲြ႕၏ လက္က်န္စပါးစာရင္းးကို မႏွစ္က ေကာက္ပဲသီးႏွံေရာင္း၀ယ္ေရးအဖဲြ႕၏ရာဇ၀င္ တြင္ ပထမအႀကိမ္အျဖစ္ စစ္ေဆးျခင္းကို ျပဳႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
၃၇။ ၿပီးခဲ့ေသာစပါးေပၚခ်ိန္မွစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာက္ပဲသီးႏွံအဖဲြ႕က ၀ယ္ယူၿပီးေသာစပါး ဘိုးေငြမ်ားကို ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအား သံုးရက္အတြင္းေျပလည္ေအာင္ေခ် ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါသည္။
၃၈။ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရး၀န္ႀကီးဌာနကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ခဲ့သည့္ျပင္၊ သြင္းကုန္လိုင္ စင္ထုတ္ေပးေရးစနစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အထူးျပဳျပင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ယခုအခါ သြင္း ကုန္လိုင္စင္မ်ားကို စနစ္သစ္ျဖင့္ အခ်ိန္မွန္ထုတ္ေပးလ်က္ရွိေနပါသည္။
၃၉။ သြင္းကုန္လိုင္စင္ထုတ္ေပးရာတြင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားကုန္သည္မ်ား ရာခိုင္ႏႈန္း (၉၀)အထိ တိုးတက္ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါသည္။
၄၀။ ရုရွားျပည္၊ တရုပ္ျပည္၊ႏွင့္ အေရွ႕ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ကုန္သြယ္လုပ္ငန္းတိုးတက္ ေရးအတြက္ အထူးတလည္ႀကိဳးပမ္းေဆာက္ရြက္လ်က္ရွိသည့္အတုိင္း ယခုအခါ ထိုႏိုင္ငံမ်ားက ဗမာဆန္မ်ားကို၀ယ္ယူလ်က္ရွိပါသည္။ ၄င္း၏ႀကိဳပမ္းမႈျဖင့္ ဗမာ ျပည္ကဆန္မ်ားကို ဂ်ပန္ကၽြန္း၊ မေလးကၽြန္းႏွင့္အင္ဒိုနီရွားႏိုင္ငံတို႔ကို ေငြလက္ ငင္းစနစ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ေနသည္မွာ အခုအခါ အေတာ္တိုးတက္လ်က္ရွိပါသည္။
၄၁။ ဗမာႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အထူးမစ္ရွင္အဖဲြ႕အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
(က) ၁၉၅၂ ခုႏွစ္က ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕သို႔ တီ-စီ-ေအ ကိစ္ၥႏွင့္ မစ္ရွင္အဖဲြ႕ကိုေခါင္း ေဆာင္ကာ၊ ကိစ္ၥရပ္မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
(ခ) ၁၉၅၄ ခုႏွစ္က အလုပ္သမားအစည္းအရံုးအဖဲြ႕ခ်ဳပ္(ဗမာႏိုင္ငံ)၏တရုပ္ျပည္ သြားမစ္ရွင္အဖဲြ႕ကို ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
(ဂ) ၁၉၅၄ ခုႏွစ္က အိႏိ္ၵယျပည္သို႔ဆန္တန္ခ်ိန္(၉)သိန္းေရာင္းခ်ေရးႏွင့္ပတ္သက္ ၍အစီစဥ္မ်ားသြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ပါသည္။
(ဃ) ၁၉၅၅ ခုႏွစ္က အိႏိ္ၵယျပည္မွ ေငြကုေဋ(၂၀)ေခ်းယူရန္ကိစ္ၥကို ေအာင္ျမင္စြာ သြားေရာက္ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။(သို႔ေသာ္၊ ဆန္အေရာင္းအ၀ယ္ ေကာင္းလာသျဖင့္ ထိုေခ်းေငြကို ယခုတိုင္ မယူေသးပါ။)
(င) ၁၉၅၅ ခုႏွစ္၊က ႏုိင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ေခါင္းေဆာင္ေသာ ယုိးဒယား ႏုိင္ငံသြား ခ်စ္ၾကည္ေရးမိတ္ဆက္မစ္ရွင္တြင္ ပါ၀င္ေဆာက္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
(စ) ကမၻာ့အရပ္ရပ္သို႔ ခရီးလွည့္လည္ခဲ့ၿပီး ဗမာျပည္ႏွင့္သင့္ေလ်ာ္သည့္ ကိစ္ၥရပ္ မ်ားကိုေလ့လာၿပီး၊ လုပ္ငန္းရပ္မ်ားကို ေဆာက္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။
၄၂။ အထူးသျဖင့္ ရန္ုကုန္အလယ္ပိုင္းလူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္အမတ္ေလာင္း လက္ရွိကုန္သြယ္ မႈတိုးတက္ေရးဌာနႏွင့္အလုပ္သမား၀န္ႀကီး အမ္-ေအ-ရာရွစ္သည္ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ ပံုအျခခံဥပေဒအရ၊ ဗမာတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ ခံယူထားၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ဗမာျပည္တြင္ အသက္ထက္ဆံုးေနထိုင္လ်က္ ဗမာလူထုႏွင့္ ဆိုးတူေကာင္းဘက္ေဆာင္ရြက္လုပ္ ကိုင္ေနထုိင္သြားမည့္ ပုဂ္ၢိဳလ္တစ္ဦးလည္းျဖစ္ပါသည္။
အမႈေဆာင္အဖဲြ႕။ ဖ၊ဆ၊ပ၊လ ေရြးေကာက္ပဲြ အႏုိင္ရရွိေရးေကာ္မီတီ ရန္ုကုန္အလယ္ပိုင္း(လူမ်ိဳးစု)မဲဆႏ္ၵနယ္။ အမွတ္(၃၃)အီဗင္ဆင္လမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
